St. strażnik Wojciech Dąbrowski

DĄBROWSKI Wojciech

Ur. 22 kwietnia 1900 r. w Mrzygłodzie, pow. Sanok, Cesarstwo Austro-Węgierskie, Galicja
syn: Franciszka i Karoliny z d. Filipczak
wyznanie: rzymsko-katolickie
wykształcenie: w 1912 r. ukończył 4-klasową Szkołę Ludową w Mrzygłodzie
zawód: rolnik

W 1913 r. wraz z rodzicami zamieszkał w Sanoku. Jako poddany cesarza Franciszka Józefa I pod koniec I wojny światowej, 18 lutego 1918 r. zostaje zmobilizowany do armii austro-węgierskiej. Przebywa w 18 pułku piechoty w Przemyślu, skąd zostaje skierowany do 204 pułku artylerii górskiej we Wiedniu. Po przeszkoleniu w kwietniu 1918 roku zostaje przydzielony do 56 pułku artylerii ciężkiej i skierowany na front włoski. Dnia 3 listopada 1918 r. dostaje się do niewoli włoskiej. W lutym 1919 r. wstępuje, jako ochotnik do armii gen. Hallera, z którą w maju 1919 r. powraca do Polski służąc w 3 pułku artylerii polowej, który w składzie armii polskiej przemianowany został na 13 pułk artylerii polowej. Bierze udział w wojnie polsko – ukraińskiej w Galicji wschodniej, a następnie w walkach z Armią Czerwoną. Od 1 maja 1921 r. uczestniczy w kursie w Centrum Szkolenia Artylerii we Lwowie, po odbyciu którego, z dniem 24 sierpnia 1921 r. zostaje przeniesiony do rezerwy w stopniu kapral. Po zwolnieniu z wojska pracuje we własnym gospodarstwie rolnym położonym na obrzeżach Sanoka.. Od dnia 22 czerwca do 18 lipca 1925 r. odbywa ćwiczenia w 22 pułku artylerii piechoty w Rzeszowie, po których otrzymuje awans do stopnia plutonowego.

Dnia 28 kwietnia 1923 r. zawarł związek małżeński z Karoliną Lorens, z którą miał sześcioro dzieci: Franciszka, Janinę, Kazimierę, Zygmunta, Irenę oraz Henryka.

We wrześniu 1929 r. zostaje przyjęty do służby przez Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej w Sanoku. Po zaprzysiężeniu otrzymał przydział służbowy na granicy polsko-czechosłowackiej. W trakcie służby w Straży Granicznej odbywa kolejne ćwiczenia wojskowe od 21 września do 17 października 1931 r. w 11 pułku artylerii piechoty w Stanisławowie. Był członkiem Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji.

Przebieg służby w Straży Granicznej:

01.12.1929 – 05.09.1930 r. Placówka I Linii Polanica pow. Nadwórna, Komisariat Worochta, IG Stryj

06.09.1930 – 16.10.1933 r. Placówka Wola Wyżna, pow. Sanok, Komisariat Jaśliska, IG Jasło

17.10.1933 r. kierownik Placówki I Linii Huta Polańska, Komisariat Krempna, IG Jasło

23.12.1935   ukończył III Kurs Doskonalący Kierowników Placówek w Rawie Ruskiej

31.08.1935 ? 29.06.1938 kierownik Placówki I Linii Huta Polańska pow. Jasło, Komisariat Krempna, IG Jasło

30.08.1938 – p.o. dowódcy Placówki I Linii Barwinek pow. Krosno, Komisariat Posada Jaśliska, Obwód SG Jasło

01.02.1939 r. zostaje przydzielony do Wschodnio ? Małopolskiego Okręgu SG,

02.03.1939 ? 09.05.1939 z-ca dowódcy Placówki I Linii Barwinek pow. Krosno, Komisariat Posada Jaśliska, Obwód SG Sanok

10.05.1939 r.- 14.09.1939 r. Placówka II linii Sanok, Obwód SG Sanok ? służba wywiadowcza

15.09.1939 ? 21.09.1938 r. Komisariat Kuty pow. Kosów, Obwód SG Kołomyja.

Dnia 17 września 1939 r. pełni służbę na moście granicznym, na rzece Biały Czeremosz w trakcie przekraczania granicy polsko-rumuńskiej przez Prezydenta i Rząd R.P. 18.wrzesnia 1939 r. wraz z innymi strażnikami przekracza granicę i zostaje internowany na terenie Rumunii w Turnu Severin, a następnie w Targu-Jiu. W grudniu 1940 r. zostaje przez rząd Rumunii wraz pozostałymi internowanymi żołnierzami polskimi przekazany stronie niemieckiej i od 6 grudnia 1940 r. do 20 stycznia 1941 r. przebywa w stalagu XVIIA.. Od 21 stycznia 1941 r. przeniesiony do stalagu XA i w okresie od 20 lutego do 29 października 1941 r. pracuje przymusowo w gospodarstwie rolnym w Marne (Holstein). W dniu 30 października 1941 r. uzyskuje status cywilny i pracuje w Kolonii, Gelsenkirchen i Dortmundzie. Od dnia 18 kwietnia 1945 r. przebywa w obozie wojskowym w miejscowości Waltrop, w brytyjskiej strefie okupacyjnej. Powrócił do Polski 8 listopada 1945 r. przez punkt przejęcia E2 w Szczecinie. Będąc byłym strażnikiem granicznym związanym z pracą w wywiadzie SG miał kłopoty z uzyskaniem pracy państwowej. Prowadził działalność handlową. Od 1948 r. został członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W dniu 1 października 1950 r. podjął pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, a następnie od 1 lipca 1953 r. pracuje w Miejskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych w Sanoku, skąd w 1965 r. przeszedł na emeryturę. Dorywczo zajmował się administrowaniem budynków prywatnych. Od 1 maja 1958 r. był aktywnym członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a po 1989 r. Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych Więźniów Politycznych. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy Wojska Polskiego.

Zmarł 5 stycznia 1998 r., pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Awanse w SG: starszy strażnik 1933

Odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 2197, Krzyż Walecznych, Krzyż za wojnę 1918? 1921, Brązowy Krzyż Zasługi, brązowy medal za długoletnią służbę, odznaka pamiątkowa straży granicznej.

W teczce personalnej st. strażnika W. Dąbrowskiego zachowały się roczne listy kwalifikacyjne z lat 1930 ? 1938, był oceniany przez przełożonych bardzo dobrze. Z Wykazu Stanu Służby zostało wydarte zdjęcie.

Opracował Wojciech Wesołkin
Na podstawie: archiwum rodziny Dąbrowskich i relacji ustnej córki W. Dąbrowskiego, Kazimiery Wesołkin; Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy (CDIA) we Lwowie, Fond 204/2/1196